က်ေနာ့ ေမေမ ရဲ႕ ဇာတိကိုျပန္လည္တုန္းက အျဖစ္အပ်က္ေလးေျပာျပခ်င္ပါတယ္။
၂၀၀၉ ေလာက္က က်ေနာ္လည္း ေရာက္တုန္းေရာက္ခိုက္ ဦးၾကီး ေဒၚၾကီးေတြကို သြားျပီး ဦးေတာ္ လုပ္တယ္ေပါ့ဗ်ာ။ က်ေနာ့မိဘေတြလည္းပါတာေပါ့။ ျပည္ျမိဳ႕ တစ္ဖက္ကမ္းက ဆင္တဲ ဆိုတဲ႔ ျမိဳ႕ေလးကေနဆက္သြားရင္ ပန္းေတာင္း ဆိုတဲ႔ ေတာမက် ျမိဳ႕မက်ေနရာေလးေပါ့။ အမ်ိဳးေတြထဲမွာ အဆိုးဆံုး က က်ေနာ့ ေမေမ ေမာင္ဝမ္းကြဲ ဆိုေတာ့ က်ေနာ့ ဦးေလးဝမ္းကြဲေပါ့ဗ်ာ။ ဘယ္ေလာက္ပဲ အမ်ိဳးေတြက ဝိုင္းဝန္းၾကည့္ရႈပါေစ ဒံုရင္းပဲ။ ေနာက္ဆံုး ဆိုကၠားပဲ နင္းတယ္။ ေနာင္တလံုးဝမရတတ္ဘူး။ သူေနာင္တရတဲ႔ေန႔က ေသတဲ႔အခ်ိန္ေပါ့။ အခုက်ေနာ္ေျပာျပမွာက အဲဒီအေၾကာင္းပါ။
ပန္းေတာင္းဆိုတဲ႔ေနရာေလးက အဲဒီအခ်ိန္က တစ္ျမိဳ႕လံုးမွ ဆိုကၠား က ရွိရင္ အစီး ၂၀ေပါ့။ ဆိုကၠား သမား ကို ဆရာေခၚရတာ အဲဒီေနရာမွအစစ္ :D။
က်ေနာ္တို႔ေရာက္ေတာ့ သူလည္း ေသာက္တာနည္းနည္းေလွ်ာ့သြားတယ္။ မကန္ေတာ့ မွာစိုးလို႔ပါ။ က်ေနာ္ေရာက္ျပီး ၂ ရက္ေလာက္ေနေတာ့ လံုးဝ အရက္ျဖတ္ထားတယ္။ တစ္ပတ္ေလာက္ၾကာေတာ့ ညဖက္ၾကီး သူ႔အိမ္ကို ဆိုကၠားလာငွားတယ္တဲ႔။ ေဆးရံုကလက္ေလွ်ာ့လိုက္တဲ႕ လူနာကို အိမ္ျပန္သယ္ခ်င္ လို႔ေပါ့။ သူကလည္း စိတ္ၾကိဳက္ေတာင္းေတာ့ ေပးတာပဲ။ အခ်ိန္က ၁ နာရီခြဲ ဝန္းက်င္ဆိုေတာ့ေလ။ က်ေနာ္တို႔က မနက္မွသိတာပါ။ သူ႔အိမ္နဲ႔ က်ေနာ့ ေဒၚၾကီးေတြအိမ္က ေတာ္ေတာ္ေဝးတယ္ေလ။ သူလိုက္သြားတယ္ေပါ့ဗ်ာ။ လူနာကို ဆင္တဲျမိဳ႕ကိုပို႔ေပးရမွာ။ လူနာအဖိုးၾကီးကိုသူကိုယ္တိုင္ေပ
ပန္းေတာင္းျမိဳ႕ကထြက္တာနဲ႔ သူလည္းပ်င္းျပီး လူနာနဲ႔ စကားစေျပာျဖစ္တယ္တဲ႔။ က်န္းမာေရးဂရုစိုက္ဖို႔ ဘုရားဂုဏ္ေတာ္ အာရံုျပဳဖို႔ေပါ့။ လူနာကလည္း သူက ေျပာလို႔ ဟုတ္တယ္ဆို " အင္း " မဟုတ္ဘူးဆို "ဟင့္အင္း " ပဲေျဖတယ္ဆိုပဲ။ ေၾသာ္ ဦးေလးကေတာ့ သူ႔ေဝဒနာေၾကာင့္ မေျပာႏိုင္တာေပါ့ေလ။ လမ္းမွာ လူနာရဲ႕ေခါင္းကိုျခံဳထားတဲ႔ေစာင
အဲဒီလိုနဲ႔ ကိုးျမိဳ႕ရွင္ နန္း နားကိုေရာက္ေတာ့ ဆိုကၠားက လံုးဝမေရြ႕ေတာ့ဘူးတဲ႔ဗ်ိဳ႕။ က်ေနာ့ဦးေလးလည္း ဘယ္လိုမွၾကိဳးစားလို႔မရဘူးျဖစ္ေ
သူ႔ရဲ႕ ဘယ္ဖက္လက္က က်ေနာ့ ဦးေလးေပါင္ေပၚကို ခဏခဏ လာတင္တယ္ဆိုပဲ။ က်ေနာ့ဦးေလးကလည္း နင္းရတာမလြတ္လပ္လို႔ လက္မတင္ဖို႔ ေျပာေျပာေနရတယ္တဲ႔။ ျပီးေတာ့ အရမ္းကို တဟီးဟီးနဲ႔တဲ႔။ ခ်မ္းလို႔ျဖစ္မယ္ေပါ့။
သရက္လိန္ေကြ႕ဆိုတဲ႔ေနရာေရာက္ေတာ
ဒီလိုနဲ႔ မနက္လင္းေတာ့ ဦးေလးမိန္းမက သူ႔ေယာက္်ားညကဆိုကၠားလိုက္သြား
အိုးးးးး ေပါင္ေပၚမွာ လက္၅ေခ်ာင္းရာကအထင္းသာၾကီးဗ်ာ။ အပုပ္နံ႔က အဲဒီကထြက္ေနတာဗ်ိဳ႕။ က်ေနာ္လည္းထူပူျပီး လူၾကီးေတြေျပာျပျပီး ကုဖို႔လုပ္တာေပါ့။ က်ေနာ္တို႔ ပန္းေတာင္းမွာ ခ်င္းဘဘၾကီး ဆိုတာရွိတယ္။ ေတာ္ေတာ္စြမ္းတယ္ေပါ့ဗ်ာ။ သူ႔ကိုေခၚျပေတာ့ ငေဇာ္ ေရ မင္း ဘုရားကိုသာမေမ့ပါနဲ႔တဲ႔။ ဒါပဲေျပာတယ္။ က်ေနာ္က အတင္းလိုက္ေမးတယ္။ ဘယ္ေလာက္ကုန္ကုန္ကုမယ္ေပါ့။ ခ်င္းဘဘၾကီးကက်ေနာ့ကိုလည္းအရမ္း
၂၀၀၉ ေလာက္က က်ေနာ္လည္း ေရာက္တုန္းေရာက္ခိုက္ ဦးၾကီး ေဒၚၾကီးေတြကို သြားျပီး ဦးေတာ္ လုပ္တယ္ေပါ့ဗ်ာ။ က်ေနာ့မိဘေတြလည္းပါတာေပါ့။ ျပည္ျမိဳ႕ တစ္ဖက္ကမ္းက ဆင္တဲ ဆိုတဲ႔ ျမိဳ႕ေလးကေနဆက္သြားရင္ ပန္းေတာင္း ဆိုတဲ႔ ေတာမက် ျမိဳ႕မက်ေနရာေလးေပါ့။ အမ်ိဳးေတြထဲမွာ အဆိုးဆံုး က က်ေနာ့ ေမေမ ေမာင္ဝမ္းကြဲ ဆိုေတာ့ က်ေနာ့ ဦးေလးဝမ္းကြဲေပါ့ဗ်ာ။ ဘယ္ေလာက္ပဲ အမ်ိဳးေတြက ဝိုင္းဝန္းၾကည့္ရႈပါေစ ဒံုရင္းပဲ။ ေနာက္ဆံုး ဆိုကၠားပဲ နင္းတယ္။ ေနာင္တလံုးဝမရတတ္ဘူး။ သူေနာင္တရတဲ႔ေန႔က ေသတဲ႔အခ်ိန္ေပါ့။ အခုက်ေနာ္ေျပာျပမွာက အဲဒီအေၾကာင္းပါ။
ပန္းေတာင္းဆိုတဲ႔ေနရာေလးက အဲဒီအခ်ိန္က တစ္ျမိဳ႕လံုးမွ ဆိုကၠား က ရွိရင္ အစီး ၂၀ေပါ့။ ဆိုကၠား သမား ကို ဆရာေခၚရတာ အဲဒီေနရာမွအစစ္ :D။
က်ေနာ္တို႔ေရာက္ေတာ့ သူလည္း ေသာက္တာနည္းနည္းေလွ်ာ့သြားတယ္။ မကန္ေတာ့ မွာစိုးလို႔ပါ။ က်ေနာ္ေရာက္ျပီး ၂ ရက္ေလာက္ေနေတာ့ လံုးဝ အရက္ျဖတ္ထားတယ္။ တစ္ပတ္ေလာက္ၾကာေတာ့ ညဖက္ၾကီး သူ႔အိမ္ကို ဆိုကၠားလာငွားတယ္တဲ႔။ ေဆးရံုကလက္ေလွ်ာ့လိုက္တဲ႕ လူနာကို အိမ္ျပန္သယ္ခ်င္ လို႔ေပါ့။ သူကလည္း စိတ္ၾကိဳက္ေတာင္းေတာ့ ေပးတာပဲ။ အခ်ိန္က ၁ နာရီခြဲ ဝန္းက်င္ဆိုေတာ့ေလ။ က်ေနာ္တို႔က မနက္မွသိတာပါ။ သူ႔အိမ္နဲ႔ က်ေနာ့ ေဒၚၾကီးေတြအိမ္က ေတာ္ေတာ္ေဝးတယ္ေလ။ သူလိုက္သြားတယ္ေပါ့ဗ်ာ။ လူနာကို ဆင္တဲျမိဳ႕ကိုပို႔ေပးရမွာ။ လူနာအဖိုးၾကီးကိုသူကိုယ္တိုင္ေပ
ပန္းေတာင္းျမိဳ႕ကထြက္တာနဲ႔ သူလည္းပ်င္းျပီး လူနာနဲ႔ စကားစေျပာျဖစ္တယ္တဲ႔။ က်န္းမာေရးဂရုစိုက္ဖို႔ ဘုရားဂုဏ္ေတာ္ အာရံုျပဳဖို႔ေပါ့။ လူနာကလည္း သူက ေျပာလို႔ ဟုတ္တယ္ဆို " အင္း " မဟုတ္ဘူးဆို "ဟင့္အင္း " ပဲေျဖတယ္ဆိုပဲ။ ေၾသာ္ ဦးေလးကေတာ့ သူ႔ေဝဒနာေၾကာင့္ မေျပာႏိုင္တာေပါ့ေလ။ လမ္းမွာ လူနာရဲ႕ေခါင္းကိုျခံဳထားတဲ႔ေစာင
အဲဒီလိုနဲ႔ ကိုးျမိဳ႕ရွင္ နန္း နားကိုေရာက္ေတာ့ ဆိုကၠားက လံုးဝမေရြ႕ေတာ့ဘူးတဲ႔ဗ်ိဳ႕။ က်ေနာ့ဦးေလးလည္း ဘယ္လိုမွၾကိဳးစားလို႔မရဘူးျဖစ္ေ
သူ႔ရဲ႕ ဘယ္ဖက္လက္က က်ေနာ့ ဦးေလးေပါင္ေပၚကို ခဏခဏ လာတင္တယ္ဆိုပဲ။ က်ေနာ့ဦးေလးကလည္း နင္းရတာမလြတ္လပ္လို႔ လက္မတင္ဖို႔ ေျပာေျပာေနရတယ္တဲ႔။ ျပီးေတာ့ အရမ္းကို တဟီးဟီးနဲ႔တဲ႔။ ခ်မ္းလို႔ျဖစ္မယ္ေပါ့။
သရက္လိန္ေကြ႕ဆိုတဲ႔ေနရာေရာက္ေတာ
ဒီလိုနဲ႔ မနက္လင္းေတာ့ ဦးေလးမိန္းမက သူ႔ေယာက္်ားညကဆိုကၠားလိုက္သြား
အိုးးးးး ေပါင္ေပၚမွာ လက္၅ေခ်ာင္းရာကအထင္းသာၾကီးဗ်ာ။ အပုပ္နံ႔က အဲဒီကထြက္ေနတာဗ်ိဳ႕။ က်ေနာ္လည္းထူပူျပီး လူၾကီးေတြေျပာျပျပီး ကုဖို႔လုပ္တာေပါ့။ က်ေနာ္တို႔ ပန္းေတာင္းမွာ ခ်င္းဘဘၾကီး ဆိုတာရွိတယ္။ ေတာ္ေတာ္စြမ္းတယ္ေပါ့ဗ်ာ။ သူ႔ကိုေခၚျပေတာ့ ငေဇာ္ ေရ မင္း ဘုရားကိုသာမေမ့ပါနဲ႔တဲ႔။ ဒါပဲေျပာတယ္။ က်ေနာ္က အတင္းလိုက္ေမးတယ္။ ဘယ္ေလာက္ကုန္ကုန္ကုမယ္ေပါ့။ ခ်င္းဘဘၾကီးကက်ေနာ့ကိုလည္းအရမ္း
သူမေသခင္က်ေနာ့ကိုေျပာတယ္။ ေနျပန္ေကာင္းရင္ ဘုန္းၾကီး ဝတ္ခ်င္တယ္ သူ႔ကို
လွဴေပးပါဆိုေတာ့ က်ေနာ္လည္း စိတ္ခ် လို႔အာမခံတယ္။ သူဆံုးသြားေတာ့လည္း
သူ႔အတြက္ ရည္ရြယ္ျပီးသားကို ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းမွာ သီးသန္႔လွဴ
အမွ်ေဝေပါ့ဗ်ာ။ ခက္တာက မကြ်တ္ပါဘူး။ ခုေတာ့ က်ေနာ္လည္း ျပန္မေရာက္တာ
ၾကာျပီဆိုေတာ့ မသိေတာ့ဘူး။ ေမးလည္းမေမးခ်င္ေတာ့ဘူး။
ဒါေပမယ့္ လူနာရွင္ေတြဆီကို မျပန္ခင္ကသြားစံုစမ္းေတာ့ လူနာကေသျပီးသားဗ်။ မလိုက္မွာစိုးလို႔ ညာျပီး ဆိုကၠားငွားတာပါတဲ႔။ သူတို႔လည္းအဲဒီေန႔က ေတာ္ေတာ္နဲ႔ေရာက္မလာေတာ့ လူစုျပီး ျပန္သြားၾကည့္ေတာ့ ဆိုကၠားနဲ႔ အေလာင္းပဲေတြ႔တယ္တဲ႔။ ဟုတ္တယ္ သူတို႔ေျပာတာလည္း က်ေနာ့ဦးေလးေျပာျပတဲ႔ပံုစံပဲ အေလာင္းမွာျဖစ္ေနတာ။ အံ႔ၾသကုန္ႏိုင္ဖြယ္ပဲဗ်ိဳ႕။
မွတ္ခ်က္။ ။ ၾကံဳခဲ့ရသည္မွာ ေသြးစုတ္ဖုတ္အၾကီး
စားတစ္မ်ိဳးျဖစ္ဟန္တူပါသည္..။ ေသြးစုတ္ဖုတ္ ဆိုသည္မွာ ရုပ္ရွင္ထဲက
လိုအစြယ္ေငါေငါၾကီးျဖင့္ လူကို "ကဲ...လာစမ္း ..."
ဆိုျပီးေသြးစုတ္ျခင္းမဟုတ္..။ သူတို႔ေသြးစုတ္ပံုမွာ ျငင္သာသည္..။
လူ႕အေရျပားမွ တစ္ဆင့္ အသားခ်င္းထိကာေသြးစုတ္ျခင္းျဖစ္
ဥပမာ။ ။ခ်မ္းလြန္း ၍ဖက္ထားေပးပါ ၊ ႏွိပ္ေပးပါဦး..၊ အသားခ်င္းမထိရင္အိပ္မေပ်ာ္ဘူး စသည္ျဖင့္ ေတာင္းဆိုေလ့ရွိသည္..။ အခ်ိန္မွီမသိရွိရပါက လူမမာေစာင့္မွာ တျဖည္းျဖည္းပိန္လွီ လာျပီးေနာက္ဆံုး အသက္ဆံုးရႈံးရသည
ဥပမာ။ ။ခ်မ္းလြန္း ၍ဖက္ထားေပးပါ ၊ ႏွိပ္ေပးပါဦး..၊ အသားခ်င္းမထိရင္အိပ္မေပ်ာ္ဘူး စသည္ျဖင့္ ေတာင္းဆိုေလ့ရွိသည္..။ အခ်ိန္မွီမသိရွိရပါက လူမမာေစာင့္မွာ တျဖည္းျဖည္းပိန္လွီ လာျပီးေနာက္ဆံုး အသက္ဆံုးရႈံးရသည
Post a Comment