အိႏၵိယ-ျမန္မာ နယ္စပ္၊ ခ်င္းျပည္နယ္ထဲက စိမ္းညိဳ႕ညိဳ႕ေတာင္တန္းႀကီးေတြရဲ့ အလယ္မွာ ျပဳျပင္ျခင္း မရွိဘဲ သဘာဝအတိုင္း ႏွလုံးသားပုံ ပုံသဏၭာန္ ျဖစ္တည္ေနတဲ့ ရိ(ဒ္) ေရကန္ဟာ ျမင္ရသူ အဖို႔ေတာ့ အံ့ဖြယ္အလွတရားလို႔ စိတ္ထဲမွာ ျမင္ျမင္ခ်င္း ေရရြတ္မိပါလိမ့္မယ္။
ရိ(ဒ္) ေရကန္ဟာ ျမန္မာနိုင္ငံမွာတင္မက ကမၻာေပၚမွာ ရွိတဲ့ ေရကန္ေတြအနက္ အသည္းႏွလုံး ပုံသဏၭာန္နဲ႔ အတူဆုံး ေရကန္ရယ္လို႔ မွတ္တမ္းေတြမွာ ေဖာ္ျပၾကတာကိုလည္း ဖတ္ရွုဖူးပါတယ္။ ေရကန္ရဲ့ သြင္ျပင္လကၡဏာက ထူးျခားဆန္းျပားေနသလို သူ႔ကို ပံ့ပိုးေနၾကတဲ့ အလွတရားေတြကလည္း အခိုင္အမာကို တည္ရွိေနတာပါ။
အသည္းပုံ ရိ(ဒ္) ေရကန္ရဲ့ ေဘးပတ္လည္မွာ စည္းရိုးပုံသဏၭာန္ ရစ္ဝိုင္းေပါက္ေနတဲ့ မိုးမခပင္ေတြရဲ့ အလွတရား ကလည္း ထူးျခားေနသလို အဲဒီ မိုးမခပင္ေတြဟာ ရိ(ဒ္) ေရကန္ရဲ့ အလွတရား ပ်က္မသြား ေအာင္ ကာကြယ္ဖို႔ သစၥာခံၿပီး ဝန္းရံေပါက္ေန သလားလို႔ေတာင္ ထင္စရာပါ။
ရိ(ဒ္)ေရကန္ကို အေပၚစီးကေန ၾကည့္လိုက္ရင္ ေဘးပတ္လည္မွာ ရစ္ဝိုင္းေပါက္ေနတဲ့ မိုးမခပင္ေတြဟာ ေသသပ္ လွပတဲ့ အနားကြပ္တခုနဲ႔ တူေနၿပီး ေရကန္ႀကီးရဲ့ အသည္းႏွလုံးပုံ အလွတရားကို တိုက္စားပ်က္စီး မသြားေအာင္ ထိန္းသိမ္း ေပးေနတဲ့ စည္းရိုးနဲ႔လည္း တူေနျပန္ပါတယ္။ အဲဒီ မိုးမခပင္ေတြကို ေဒသခံေတြ ကေတာ့ သူတို႔ရဲ့ ယုံၾကည္မွုအရ “ဝိညာဥ္ၿခံစည္းရိုး” လို႔ တင္စားေခၚေဝၚၾက ပါတယ္။
ဒါတင္မကေသး၊ မိုးမခပင္ေတြရဲ့ အကိုင္းေတြေပၚမွာ ဆိုရင္လည္း ဖူးပြင့္ေဝဆာေနတဲ့ ေရာင္စုံသစ္ခြပန္းေတြ၊ ေရကန္စပ္မွာ ေပါက္ေနတဲ့ အညိဳေရာင္ ေဗဒါပန္းေတြ၊ ၾကာျဖဴ ၾကာနီေတြ ဖူးပြင့္ ေနၾကပုံဟာလည္း ရိ(ဒ္) ေရကန္ရဲ့ အလွတရားကို ပံ့ပိုးေနၾကတယ္ လို႔ ထင္မွတ္ရပါတယ္။
ရိ(ဒ္) ေရကန္ရဲ့ ထူးျခားခ်က္ေတြထဲမွာ ဒီေရကန္ထဲက ေရဟာ တႏွစ္တခါ ေနာက္ေလ့ ရွိၿပီး ေရေနာက္ ခ်ိန္ ဟာ တပတ္ေလာက္ ၾကာတယ္လို႔ ေဒသခံေတြက ေျပာၾကပါတယ္။ အဲဒီျဖစ္စဥ္ဟာ ခ်မ္းေအးလြန္းတဲ့ ခရစၥမတ္ကာလမွာ ျဖစ္ၿပီး မိုးလည္းမရြာ၊ ေခ်ာင္းေရ၊ ေျမာင္းေရလည္း စီးမဝင္ ဘဲ အလိုေလ်ာက္ ေနာက္က်ိတာလို႔ ဆိုပါတယ္။
ရိ(ဒ္) ေရကန္ကို လာလည္ၾကသူတိုင္းဟာ ျပန္တဲ့အခ်ိန္မွာ ကန္ထဲကေရကို ေရဘူး၊ ဒါမွမဟုတ္ ပုလင္းေတြနဲ႔ ခပ္ယူ သယ္ေဆာင္ သြားၾကပါတယ္။ ခပ္ယူသြားတဲ့ ေရဟာ နယ္ဘယ္ေလာက္ေဝးေဝး ရိ(ဒ္) ေရကန္ထဲက ေရေတြ ေနာက္တဲ့ အခ်ိန္မွာ သယ္ယူသြားတဲ့ ေရဟာလည္း တၿပိဳင္တည္း ေနာက္တယ္လို႔ ဆိုၾကပါတယ္။
ဒါနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး သုေတသန ျပဳလုပ္ထားမွုေတြ မရွိေသးေပမယ့္ ေခတ္ပညာတတ္ တခ်ိဳ႕ကေတာ့ ေရကန္ ရဲ့ ေအာက္မွာ အပူဓာတ္ရွိတဲ့ သဘာဝျဖစ္စဥ္ တခ်ိဳ႕ ရွိနိုင္ၿပီး အေအးလြန္တဲ့ ကာလမွာ အေႏြးဓာတ္ ရွိေနတဲ့ ေအာက္ေရျပင္က အေအးဓာတ္ရွိေနတဲ့ အေပၚေရျပင္ကို ေခ်ာ္ရည္၊ ရႊံ့ေျမေတြနဲ႔ ေရာေႏွာ တိုးထြက္လာ တဲ့ ေရသံသရာလည္ျခင္း Water Circulation မ်ိဳးလည္း ျဖစ္နိုင္တယ္လို႔ သုံးသပ္ ေျပာဆိုေနၾကတာေတြလည္း ရွိပါတယ္။
ရိ(ဒ္) ေရကန္ဟာ အိႏၵိယ-ျမန္မာ နယ္စပ္ ခ်င္းျပည္နယ္၊ ဖလန္းခရိုင္ ရိေခါဒါရ္ ၿမိဳ႕ေလးနဲ႔ ႏွစ္မိုင္ေလာက္ အကြာက ေတာင္တန္းေတြ ေပၚမွာ တည္ရွိပါတယ္။ အိႏၵိယနိုင္ငံ၊ မီဇိုရမ္ျပည္နယ္ရဲ့ နယ္စပ္မ်ဥ္းနဲ႔လည္း ၂ မိုင္ေလာက္သာ ကြာေဝးပါ တယ္။ ေရကန္ရဲ့ အေရွ႕ဘက္ထိပ္ကေန အေနာက္ ဘက္ကို လွမ္းေမၽွာ္ ၾကည့္ လိုက္ရင္ အိႏၵိယနိုင္ငံ၊ မီဇိုရမ္ျပည္နယ္ ထဲက အေဆာက္အအုံေတြကို ေတြ႕ျမင္ ေနရပါတယ္။
ပင္လယ္ ေရမ်က္ႏွာျပင္ အထက္ ေပ ၁၉၀ဝ ေက်ာ္မွာ တည္ရွိၿပီး ေရကန္ရဲ့ ပတ္လည္ အက်ယ္အဝန္း ကေတာ့ ၂ ဒသမ ၅ မိုင္ ရွိတယ္ လို႔ သိရပါ တယ္။ ေရရဲ့ အနက္ကေတာ့ ပ်မ္းမၽွ ေပ ၅၀ ရွိၿပီး အနက္ ဆုံးေနရာကေတာ့ ေပ ၆၀ ထိ ရွိလိမ့္မယ္ လို႔ ပညာရွင္ေတြရဲ့ တိုင္းထြာထားခ်က္ေတြ အရ သိရပါတယ္။
ေရကန္ရဲ့ ေျမာက္ဘက္က ေတာင္ကုန္းေပၚမွာ ရိ(ဒ္) ေက်းရြာေလး ရွိၿပီး ဒီရြာသားေတြဟာ ရိ(ဒ္) ေရကန္ ႀကီးကို အျမတ္တနိုး တန္ဖိုးထားၾကသလို ကန္ႀကီးအနီးမွာ ႀကီးျပင္းလာရတဲ့ သူတို႔ရဲ့ ဘဝကို ဂုဏ္ယူေနၾကပါတယ္။
“က်ေနာ္တို႔ ယုံၾကည္မွုအရ ရိ(ဒ္) ေရကန္ဟာ တန္ဖိုးျဖတ္လို႔ မရပါဘူး။ ေနာက္တခုက ရိ(ဒ္) ေရကန္ရွိလို႔ က်ေနာ္တို႔ ရိ(ဒ္) ရြာကို လူပိုသိလာတာ။ ရိ(ဒ္)ေရကန္သာ မရွိရင္ ေတာင္ၾကားထဲမွာ ရွိေနတဲ့ က်ေနာ္တို႔ရြာ ေလးကို ဘယ္သူမွ ေတာင္ အသိအမွတ္ ျပဳၾကမွာ မဟုတ္ဘူး” လို႔ ရိ(ဒ္) ရြာသား မီဇိုးတဦးက ေျပာပါတယ္။
ရိ(ဒ္) ေက်းရြာနဲ႔ ရိေခါဒါရ္ၿမိဳ႕ေလးမွာ ေနထိုင္ သူ အမ်ားစုကေတာ့ ခ်င္းမ်ိဳးႏြယ္စုဝင္ေတြ ျဖစ္တဲ့ မီဇိုး တိုင္းရင္းသား ေတြ ျဖစ္ၾကပါတယ္။ ရိ(ဒ္) ေရကန္ဟာ ေဒသခံ မီဇိုး တိုင္းရင္းသားေတြ အတြက္ေတာ့ ဒ႑ာရီဆန္တဲ့ ဇာတ္လမ္း ေတြ၊ ယုံၾကည္စြဲလမ္းမွု ေတြနဲ႔အတူ အျမတ္တနိုး တန္ဖိုးထားရတဲ့ အမွတ္သေကၤတ တခုအျဖစ္ ရွိေနဆဲပါ။
ဒ႑ာရီ ဇာတ္လမ္းေတြနဲ႔ စြဲထင္ေနတဲ့ ရိ(ဒ္) ေရကန္ႀကီးကို ေဒသခံတိုင္းရင္းသားေတြက ခ်င္း ျပည္နယ္ရဲ့ ႏွလုံးသား၊ မီဇိုး တိုင္းရင္းသားေတြရဲ့ ဝိညာဥ္လို႔ တင္စားေခၚေဝၚ ၾကပါတယ္။ သူတို႔ အၾကားမွာေတာ့ ဒီေရကန္နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး တခ်ိဳ႕ကလည္း ရိ(ဒ္) နတ္မင္းႀကီး စံစားရာ နတ္ဘုရားေရအိုင္၊ တခ်ိဳ႕ကလည္း နတ္သမီးေရကန္၊ တခ်ိဳ႕ကလည္း သစၥာေရကန္ စသျဖင့္ ယုံၾကည္စြဲလမ္းမွု အမ်ိဳးမ်ိဳးရွိ ၾကပါတယ္။
ဒီအထဲမွာ အမ်ားဆုံး ေျပာဆိုေနၾကတာက ေတာ့ မီဇိုးတေယာက္ ေသဆုံးသြားတဲ့အခါ ေသဆုံး သူရဲ့ ဝိညာဥ္ဟာ ဘဝတပါးကို ေနာက္ဆံတင္းမွု ကင္းစြာနဲ႔ ကူးေျပာင္းနိုင္ဖို႔အတြက္ ရိ(ဒ္) ေရကန္ကို လာရၿပီး အတိတ္ဘဝေမ့ စမ္းေရၾကည္ကို ေသာက္ကာ ေနာက္မလွည့္ပန္းကို ပန္ၾကရတယ္ လို႔ ဆိုပါတယ္။
ဒီအခါမွာ ေသဆုံးသူရဲ့ ဝိညာဥ္ဟာ အတိတ္ဘဝကို တမ္းတစိတ္ေတြ ေပ်ာက္ကြယ္သြားၿပီး ဘဝသစ္ကို ကူးေျပာင္းနိုင္ဖို႔ အတြက္ ရိ(ဒ္) ေရကန္ အတြင္းကို ေနာက္ဆံတင္းမွုကင္းစြာ ဆင္းသြားၾကတယ္ လို႔ ယုံၾကည္မွုေတြ ရွိေနၾကတာပါ။
ဒီ ယုံၾကည္မွု အရ မီဇိုးလူမ်ိဳးေတြဟာ ႏွစ္စဥ္ ရက္လည္၊ ႏွစ္လည္ နာေရး အခမ္းအနားေတြကို ဒီ ရိ(ဒ္) ေရကန္ႀကီးမွာ လာေရာက္ျပဳလုပ္ေလ့ ရွိၾကတယ္လို႔လည္း ဆိုပါတယ္။
မီဇိုးမ်ိဳးႏြယ္စုေတြ ၾကားမွာ ဒီလိုယုံၾကည္မွုေတြဟာ ဒီေန႔ခ်ိန္ထိ ရွိေနဆဲျဖစ္ၿပီး မီဇိုးသီခ်င္းေတြ၊ ကဗ်ာေတြ ထဲမွာ “ေသဆုံးတယ္” ဆိုတဲ့ စကားအစား “ရိ(ဒ္) ေရကန္သြားတယ္”၊ “မိမတိုင္၊ ဖမတိုင္ဘဲ ရိ(ဒ္) ေရကန္ကို သြားရသလား”၊ “ရိ(ဒ္) ေရကန္သြားဖို႔ ဘယ္သူ ခြင့္ျပဳလိုက္သလဲ” စသျဖင့္ အလြမ္းေတး ေတြ၊ ကဗ်ာေတြ ေရးဖြဲ႕သီဆို ေနၾကဆဲ ျဖစ္တယ္ လို႔ “ရိ(ဒ္)ေရကန္အေၾကာင္း သိေကာင္းစရာ” စာအုပ္ထဲမွာ ေက်ာင္းဆရာ ဦးငွားကာက ေဖာ္ျပထားတာ ကိုလည္း ဖတ္ရွုရပါတယ္။
အဲဒီမွာရွိတဲ့ ေဒသခံတခ်ိဳ႕ ကလည္း ဒီကန္ထဲမွာ နဂါးေတြ ကိန္းဝပ္တယ္လို႔ ယုံၾကည္ေနၾကပါတယ္။ ရိ(ဒ္) ေရကန္ရဲ့ အေရွ႕ဘက္ ထိပ္ေပၚမွာ အစိုးရစစ္တပ္ရဲ့ ကင္းေစာင့္တပ္သားတခ်ိဳ႕ ရွိၿပီး တခါတရံမွာ ေရကန္ အတြင္း ၁၅ ေပ ေလာက္ အရွည္ရွိတဲ့ ရွည္ေမ်ာေမ်ာ သတၱဝါႏွစ္ေကာင္ကို ေတြ႕ရတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။
ရိ(ဒ္) ေရကန္အနီးမွာ ဖြင့္ထားတဲ့ ရိ(ဒ္) ကန္သာ စားေသာက္ဆိုင္ မန္ေနဂ်ာ ဦးဒိန္းငါက “ဟုတ္တယ္။ ရဲေဘာ္ေတြ ေခၚျပလို႔ က်ေနာ္တို႔ သြားၾကည့္တယ္။ ၁၅ ေပေလာက္ ရွည္တဲ့ဟာ ႏွစ္ခု ေရထဲမွာ သြားေနတာ ေတြ႕တယ္။ သူတို႔ ကေတာ့ နဂါးလို႔ ထင္ေနၾကတယ္။ က်ေနာ္ စဥ္းစားမိတာက ဒီကန္ထဲမွာ ႏွစ္ခ်ိဳ႕ငါးေတြလည္း ရွိေတာ့ ငါးေတြ အုပ္လိုက္ တန္းစီၿပီး သြားေနတာလည္း ျဖစ္နိုင္တာပဲ” လို႔ သူ႔အျမင္ကို ရွင္းျပလိုက္ပါေသးတယ္။
ရိ(ဒ္) ေရကန္ႀကီး အနီးမွာ ရိ(ဒ္)ကန္သာ စားေသာက္ဆိုင္ ရွိၿပီး ညအိပ္ဖို႔အတြက္ ႏွစ္ခန္းတြဲ ဘန္ဂလိုေလး ေတြ ရွိပါတယ္။ သစ္သားနဲ႔ ျပဳလုပ္ ထားၿပီး ခ်စ္စရာ ေကာင္းပါတယ္။ ႏွစ္ေယာက္ အိပ္ခန္း တခန္းကို တည က်ပ္ ၁ ေသာင္း ေပးရၿပီး ဝင္ခ်ိန္ကေန ၂၄ နာရီ အထိ ေနခြင့္ေပးပါတယ္။ နိုင္ငံျခားသားေတြ အတြက္က ေတာ့ ႏွစ္ေယာက္ အိပ္ခန္း တခန္းကို က်ပ္ ၂ ေသာင္း ယူပါတယ္။
ေဒသခံေတြရဲ့ အယူအစြဲေတြနဲ႔ ယွဥ္တြဲလို႔ ရွိေနတဲ့ ရိ(ဒ္) ေရကန္ႀကီးဟာ ခရစၥမတ္ ကာလရဲ့ နံနက္ခင္းဆို ရင္ေတာ့ ၈ နာရီ ေလာက္ထိ သဲသဲကြဲကြဲ မျမင္ရပါဘူး။ ကန္ေရျပင္ အနီးသြားၿပီး ကပ္ၾကည့္ရင္ေတာင္ ကန္ ထဲကို ဝါဂြမ္းထုပ္ႀကီး ပုံထည့္ ထားသလို ျမဴႏွင္းေတြ ဖုံးလႊမ္းလို႔ ေနပါတယ္။
အဲဒီ အခ်ိန္ဆို ျမဴႏွင္းေတြဖုံးေနတဲ့ ကန္ႀကီးထဲမွာ ေလွငယ္ေလးေတြနဲ႔ ငါးဖမ္းေနတဲ့ တံငါသည္ တခ်ိဳ႕ေတာ့ ရွိပါတယ္။ သူတို႔လည္း ဒီကန္ႀကီးကို အမွီျပဳၿပီး တံငါလုပ္ငန္းနဲ႔ အသက္ေမြးၾကရတာလို႔ ဆိုပါတယ္။
ကန္ထဲမွာေတာ့ ငါးခုံးမ၊ ငါးေႁမြထိုး၊ ေရႊဝါငါးၾကင္းနဲ႔ ျမက္စားငါးၾကင္းေတြ ရွိတယ္ လို႔ ဆိုပါတယ္။
ေန႔လယ္ပိုင္းနဲ႔ ညေနခင္းေတြ ဆိုရင္ ရိ(ဒ္) ေရကန္ အတြင္းမွာ စက္ေလွနဲ႔ လွည့္ပတ္ေလ့လာ သူေတြ၊ ေရခ်ိဳးသူေတြနဲ႔ ကန္ေပါင္ေပၚမွာ ဆိုရင္ ခ်စ္သူစုံတြဲေတြ၊ မိသားစုလိုက္ အပန္းေျဖခရီး ထြက္လာသူေတြနဲ႔ စည္ကားပါတယ္။
လာေရာက္ လည္ပတ္သူေတြ တရက္ကို ပ်မ္းမၽွ အေယာက္ ၂၀၀ ေလာက္ရွိၿပီး ၉၀ ရာခိုင္ႏွုန္းက ေတာ့ အိႏၵိယနိုင္ငံ မီဇိုရမ္ ျပည္နယ္ထဲက မီဇိုးလူမ်ိဳးေတြ ျဖစ္ၾကပါတယ္။ ဒီေရကန္ကို လာေရာက္ လည္ပတ္ဖို႔ ကလည္း မီဇိုးလူမ်ိဳးတို႔ အတြက္ အိပ္မက္တခု ျဖစ္တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။
မီဇိုရမ္က လာတဲ့ ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားေတြ၊ ခ်စ္သူစုံတြဲေတြ၊ မိသားစုေတြ၊ သူငယ္ခ်င္း အဖြဲ႕ လိုက္ေတြ ကားနဲ႔ တမ်ိဳး ဆိုင္ကယ္နဲ႔ တဖုံ အိႏၵိယ-ျမန္မာ နယ္စပ္ တီအို (Tiau) ေခ်ာင္းကို ျဖတ္ေဖာက္ထားတဲ့ နယ္စပ္ခ်စ္ၾကည္ေရး တံတားကေန ရိေခါ ဒါရ္ ၿမိဳ႕ေလးက တဆင့္ လာေရာက္လည္ပတ္ ၾကတာပါ။
ရိ(ဒ္) ေရကန္ကို လာေရာက္ လည္ပတ္ၾကတဲ့ မီဇိုးလူမ်ိဳးေတြဟာ နံနက္ခင္း ခ်င္းေတာင္တန္းေတြ ဆီက ေနလုံး စတင္ မထြက္ခင္ အခ်ိန္ကစလို႔ ေရကန္ အေနာက္ဘက္ မီဇိုရမ္ေတာင္တန္းရဲ့ ေနာက္ ေနလုံးႀကီး ဝင္သြားခ်ိန္အထိ ျပတ္တယ္ ရယ္လို႔ မရွိပါဘူး။ တခ်ိဳ႕ကေတာ့ မီဇိုရန္ ေတာင္တန္းႀကီးေပၚက ေနဝင္သြားတဲ့ အရသာကို ေစာင့္ၾကည့္ ၾကပါတယ္။
ရိ(ဒ္) ေရကန္ အေၾကာင္းကို မီဇိုရမ္ျပည္နယ္ရဲ့ ေက်ာင္းစာ သမိုင္းဘာသာရပ္မွာေတာင္ ျပ႒ာန္း ထားၿပီး အဲဒီအထဲမွာ “မီဇိုရမ္ ျပည္နယ္မွာ မီဇိုးလူမ်ိဳး ေတြရဲ့ ထင္ရွားလွတဲ့ အႀကီးဆုံး ေရကန္ႀကီး တခုရွိၿပီး အဲဒီ ေရကန္ဟာ လက္ရွိ ျမန္မာ နိုင္ငံ အတြင္းက ရိ(ဒ္) ေရကန္ျဖစ္တယ္” လို႔ ပါရွိေၾကာင္း ေရကန္ကို ေက်ာင္း သားေတြ လိုက္ပို႔တဲ့ အလယ္တန္းၿပ မီဇိုးေက်ာင္းဆရာမ တဦးက ရွင္းျပပါတယ္။
မီဇိုးလူမ်ိဳးတို႔က သူတို႔ရဲ့ မိသားစု ေဆြမ်ိဳး သားခ်င္းေတြနဲ႔ ဘိုးဘြားေတြ ေသဆုံးတဲ့အခါ ဝိညာဥ္ေတြ တေထာက္ ခိုနားရာ ျဖစ္တယ္လို႔ ယုံၾကည္ ထားၾကတဲ့ အတြက္ ဒီ ရိ(ဒ္) ေရကန္ႀကီးကို တန္ဖိုး ထားၾက သလို အိမ္ျပန္တဲ့ အခါမွာလည္း ရိ(ဒ္) ေရကန္ထဲက ေရကို ေရညႇိပင္ေလးေတြနဲ႔ ေရာၿပီး ေရဘူး၊ ဒါမွမဟုတ္ ပုလင္းနဲ႔ ထည့္ယူ သယ္ေဆာင္ သြားၾကပါတယ္။
အိႏၵိယနိုင္ငံ မီဇိုရမ္ ျပည္နယ္ထဲမွာ ရွိတဲ့ မီဇိုး လူမ်ိဳးေတြနဲ႔ ျမန္မာနိုင္ငံ၊ ခ်င္းျပည္နယ္မွာ ရွိေနတဲ့ မီဇိုးလူမ်ိဳး ေတြဟာ မ်ိဳးႏြယ္စုဝင္ တခုတည္း ျဖစ္ၾက ၿပီး စကားလည္း တူၾကပါတယ္။ ႏွစ္နိုင္ငံ နယ္နိမိတ္ ခြဲတဲ့ အခါမွာ ကြဲသြားၾကေပမယ့္ ရိ(ဒ္) ေရကန္ အေပၚမွာ ထားတဲ့ ယုံၾကည္မွုေတြကေတာ့ အတူတူပဲ ျဖစ္ၾကတယ္ လို႔ ဆိုၾကပါတယ္။
မီဇိုရမ္ ျပည္နယ္ထဲက မီဇိုးလူမ်ိဳးေတြ အတြက္ ကေတာ့ နီးစပ္မွု၊ လမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရး အဆင္ ေျပမွု ေတြေၾကာင့္ အပန္းေၿဖ ခရီး၊ ေလ့လာေရး၊ ေပ်ာ္ပြဲစားခရီးေတြ အျဖစ္ လာေရာက္ လည္ပတ္ၾကလို႔ အဆင္ေၿပ ေခ်ာေမြ႕ေပမယ့္ ျမန္မာ နိုင္ငံသားေတြ သြားေရာက္ လည္ပတ္နိုင္ဖို႔ကေတာ့ အလွမ္းကြာေနဆဲ ျဖစ္ၿပီး လမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရး ကလည္း ခက္ခဲတာေၾကာင့္ လာေရာက္လည္ပတ္ဖို႔ ခက္ခဲေနတယ္လို႔ ဆိုၾကပါတယ္။
ေနာက္တခုက ျမန္မာနိုင္ငံသားေတြ အေနနဲ႔ နယ္စပ္ ရိေခါဒါရ္ ၿမိဳ႕ေလးနားကို ေရာက္တာနဲ႔ ျမန္မာ ဖုန္းလိုင္းေတြက မမိေတာ့ပါဘူး။ ေဒသခံေတြ ကေတာ့ အိႏၵိယ ဖုန္းလိုင္းေတြကိုပဲ သုံးၾကပါတယ္။ ရိေခါဒါရ္ ၿမိဳ႕ေလးေပၚက ၿမိဳ႕ခံေတြ ကလည္း အိႏၵိယ နိုင္ငံကလာတဲ့ ဖုန္း၊ အင္တာနက္နဲ႔ ႐ုပ္သံလိုင္းေတြကို သုံးစြဲၾကသူ အမ်ားစုပါ။ ေငြကေတာ့ ျမန္မာ ေငြေရာ ႐ူပီးေရာ ႏွစ္မ်ိဳးလုံး သုံးလို႔ရပါတယ္။
ျပည္တြင္းကေန သြားေရာက္ လည္ပတ္လိုသူေတြ အတြက္ေတာ့ ရိ(ဒ္) ေရကန္နဲ႔ အနီးဆုံးမွာရွိတဲ့ ရိေခါဒါရ္ ၿမိဳ႕ေလးကို လာဖို႔ အတြက္ အနီးဆုံးက တီးတိန္ၿမိဳ႕ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီလမ္းေၾကာင္း ကလည္း အခုအခ်ိန္ထိ ကတၱရာလမ္း မရွိဘဲ ေက်ာက္ခင္းလမ္းေတြပဲ ျဖစ္ေနၿပီး မတ္ေစာက္တဲ့ ေတာင္ကမ္းပါးယံ ေတြကို ျဖတ္ေဖာက္ထားတဲ့ ေတာင္ေပၚလမ္းက ၾကမ္းလြန္းတာေၾကာင့္ ခရီးသည္ေတြမွာ နို႔ဆီခြက္ထဲ ခဲထည့္ေခါက္ခံရတဲ့အျဖစ္ မ်ိဳးပါ။
သာယာလွပတဲ့ ခ်င္းေတာင္တန္းႀကီးေတြ ေပၚမွာ အက်ည္းတန္တဲ့ အရာကို ျပပါဆိုရင္ အဲဒီလမ္းကို အရင္ဆုံး ေျပးျမင္ မိၾကပါလိမ့္မယ္။ မိုးရာသီဆို ဗြက္နစ္ေနလို႔ လမ္းပိတ္တာ၊ ေႏြနဲ႔ ေဆာင္းမွာဆို ဖုန္တလုံးလုံးနဲ႔ ၾကဳံရတဲ့ဒဏ္ေတြကို ေဒသခံ ခရီးသြားေတြ အခံရဆုံး ျဖစ္မွာပါ။
ခ်င္းေတာင္တန္းႀကီး ေတြေပၚက လမ္းေတြ ဘယ္လိုပဲ ၾကမ္းတမ္း အက်ည္းတန္ ေနေပမယ့္ စိမ္းညိဳ႕ညိဳ႕ခ်င္းေတာင္ တန္းႀကီးေတြ၊ ဒ႑ာရီဆန္တဲ့ ဇာတ္လမ္းေတြ၊ ယုံၾကည္ စြဲလမ္းမွု အေငြ႕အသက္ေတြ ရွိေနဆဲ ျဖစ္တဲ့ ခ်င္းျပည္နယ္ရဲ့ အသည္းႏွလုံး ရိ(ဒ္) ေရကန္ႀကီး ကေတာ့ အလွမပ်က္ တည္ရွိေနဦးမွာပါ။ ။
Post a Comment