ရက္ေပါင္းမ်ားစြာ ၾကာေအာင္ ခ်ီးမြမ္းခံရျခင္းမရွိဘဲနဲ႔ ေနထိုင္ဖူးပါသလား?
ကြ်န္မကေတာ႔ ခ်ီးမြမ္းျခင္းဆိုတာ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ လိုအပ္ခ်က္အာဟာရ တစ္မ်ိဳးလို႔ နားလည္ လက္ခံထား ပါတယ္။
တစ္ခ်ိဳ႕ကေတာ႔ ဆန္႔က်င္ဘက္အျမင္ရွိတယ္။ ခ်ီးမြမ္းဖို႔ အင္မတန္တြန္႔ဆုတ္တတ္ၾကတယ္။`သိပ္ခ်ီးမြမ္းမေနနဲ႔ ေရာင္႔တက္သြားဦးမယ္’ ဆိုတာမ်ိဳး။
`သြားခ်ီးက်ဴးမေနနဲ႔ နဂိုကတည္းက ဘ၀င္ျမင္႔ေနတာ၊ ပိုဆိုးသြားမယ္’ ဆိုတာေတြနဲ႔ သူမ်ားကို ခ်ီးမြမ္းၿပီး အသိအမွတ္အျပဳေပးဖို႔ တြန္႔ဆုတ္တတ္ၾကတဲ႔။
အဲလို သူေတြကို ျပန္ေလ႔လာၾကည့္တဲ႔အခါမွာ သူတို႔ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က ခ်ီးမြမ္းခံရျခင္းကို လိုအပ္သေလာက္ မရရွိခဲ႔ၾကလို႔လို႔ျမင္မိတယ္။
ငယ္စဥ္ကေလးဘ၀မွာ ကတည္းက မိဘေတြက သားသမီးေတြကို လူမွန္းမသိေသးခင္တုန္းကေတာ႔ ခ်ိဳမိုင္မိုင္ကတာကစၿပီး ခ်ီးမြမ္းၾကတယ္။ တကယ္႔ တကယ္ သိတတ္လာခ်ိန္မွာေတာ႔ ကိုယ္႔သားသမီးေတြရဲ႕ ေကာင္းမြန္တဲ႔ အေလ႔အက်င္႔ေလးေတြကို ေတြ႔ရင္လည္း ခ်ီးမြန္းဖုိ႔ ေမ႔ေလ်ာ႔ေနေတာ႔တယ္။ ဥပမာ အလယ္တုန္းေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ အခ်ိန္မွန္မွန္ စာက်က္ေနတာ ေတြ႔ရင္ေတာင္မွ ခ်ီးမြမ္းစရာမလိုဘူးလို႔ ယူဆလာၾကတယ္။
သားသမီးက မလိမ္၊ မညာ အမွန္အတိုင္း ေျပာတာမ်ိဳးကိုလည္း မိဘေတြက အေရးတယူ ခ်ီးမြမ္း ေျပာဆုိတာမ်ိဳးေတြ မလုပ္ၾကေတာ႔ဘူး။
တစ္ခါတစ္ရံဆို သားသမီးက ကိုယ္႔ကို သူ႔ရဲ႕ ေကာင္းမြန္တဲ႔ စိတ္ကူးေလးတစ္ခု ေျပာျပခဲ႔တယ္ ဆိုရင္ မိဘေတြ တုန္႔ျပန္ေလ႔ရွိတာက ဘာေတြေလွ်ာက္စဥ္းစားေနတာလဲ…တို႔။ စိတ္ကူးမယဥ္စမ္းပါနဲ႔တုိ႔…အရူး မထနဲ႔..တို႔ အဲ႔လို တုန္႔ျပန္တာမ်ိဳးကို အမ်ားဆံုးေတြ႔ျမင္ရတယ္။
ကိုယ္႔မွာ မရွိတဲ႔ ေကာင္းမြန္တဲ႔ စိတ္ကူးတစ္ခုကို ကိုယ္႔သားသမီးဆီမွာ ရွိတယ္ဆိုရင္ ဒီ႔အတြက္ သားသမီးကို ကိုယ္က ခ်ီးမြမ္းေပးရမွာ၊ ကိုယ္႔မွာမရွိတဲ႔ စိတ္ကူးေကာင္းတစ္ခု ကိုယ္႔တပည့္မွာ ရွိလို႔ ေျပာလာခဲ႔ရင္ ဒါကို အသိအမွတ္ျပဳၿပီး ခ်ီးမြမ္းေပးရမွာေပါ႔…အဲ႔လို နားလည္ယူဆတဲ႔ သူက ကြ်န္မတို႔ ပတ္ဝန္းက်င္မွာ အင္မတန္ နည္းပါးၾကပါတယ္။
ဒါေပမဲ႔လည္း စနစ္တက်နဲ႔ ခ်ီးမြမ္းတတ္တဲ႔ သူေတြကေတာ႔ ေလာကႀကီးမွာ ရွိေနတတ္တာပါပဲ။
ကြ်န္မ ငယ္စဥ္တုန္းကတည္း ကြ်န္မရဲ႕ ႀကိဳးစားအားထုတ္မႈနဲ႔ ပတ္သက္တိုင္း မိဘေတြဆီက ခ်ီးမြမ္းမႈေတြကို ရယူခ်င္ခဲ႔တယ္။ ေဖေဖနဲ႔ ေမေမက မသိမျမင္ဘဲ ေနေနတဲ႔အခ်ိန္မွာ အေဒၚေတြနဲ႔ ေက်ာင္းက ဆရာ ဆရာမ ေတြရဲ႕ ခ်ီးမြမ္းမႈေတြကို ရရွိလိုက္ေတာ႔ ကိုယ္႔ရဲ႕ ႀကိဳးစားမႈအတြက္ အားရ ေက်နပ္ခဲ႔ရဖူးတယ္။
အဲ႔လိုပါပဲ ကိုယ္႔ရဲ႕ ႀကိဳးစားအားထုတ္မႈေလး တစ္ခုခုကို ကိုယ္႔ကို အသိအမွတ္ျပဳေစခ်င္တဲ႔ သူေတြက အသိအမွတ္ျပဳ ခ်ီးမြမ္းလိုက္တာနဲ႔ ဘဝတစ္ခုလံုး ေျပာင္းလဲသြားသလို တိုးတက္သြားတဲ႔ သူေတြလည္း ရွိပါတယ္။
ကိုယ္႔ရဲ႕ ခ်ီးမြမ္းစကားေလးတစ္ခြန္းေၾကာင္႔ အေတြးအေခၚနဲ႔ လုပ္ရပ္ေတြပါ ေျပာင္းလဲေကာင္းမြန္သြားတဲ႔ သူေတြလည္း ရွိတယ္။
ဒါဆို ခ်ီးမြမ္းျခင္းကို ကြ်န္မတို႔ေတြ ဘာေၾကာင္႔ ေတာင္႔တၾကပါသလဲ။
ကြ်န္မ အျမင္မွာေတာ႔ လံုျခံဳစိတ္ခ်ရမႈနဲ႔ ကိုယ္႔ကိုယ္ကို ယံုၾကည္မႈ တိုးပြားေစလို႔ပါလို႔ပဲ ျမင္မိတယ္။ လူေတြက ငါ႔ကို အသိအမွတ္ျပဳသားပဲ၊ ေတာ္ေသးတာေပါ႔။ ဒါကို သူတို႔ သိၿပီး အသိအမွတ္ျပဳလိုက္လို ဆိုတဲ႔ ခံစားခ်က္က ကိုယ္႔ကိုယ္ကို လံုျခံဳေစပါတယ္။
အဲဒီလံုျခံဳစိတ္က လူေတြရဲ႕ ကိုယ္႔ကိုယ္ကို ယံုၾကည္မႈကို ႀကီးျမင္႔ေစတာပါ။ အဲဒါေၾကာင္႔ ကိုယ္ခ်စ္တဲ႔ သူေတြရဲ႕ အားသာခ်က္ေတြကို ဂရုတစိုက္ၾကည့္ရႈၿပီး စနစ္တက် ခ်ီးမြမ္းေပးပါ။ ကိုုယ္က ခ်ီးမြမ္းျခင္း မခံခဲ႔ရဘူး ဆိုုရင္ ေတာင္မွ ကိုုယ္႔ေဘးနားက လူေတြကိုုေတာ႔ ဂရုုတစိုုက္နဲ႔ ခ်ီးမြမ္းေပးဖိုု႔ မေမ႔ပါနဲ႔ေနာ္။
Post a Comment